«Ἐσὺ δῶσε μου τὸ χέρι σου νὰ κρατηθῶ, τὸ ἴδιο ἔκανα κι ἐγὼ ὅταν ἔκανες τὰ πρῶτα σου βήματα...»
Τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ προσέξεις ὅτι γέρασα, κι αὐτὸ φοβᾶμαι πὼς δὲ θὰ ἀργήσει νὰ γίνει, κᾶνε ὑπομονὴ καὶ προσπάθησε νὰ καταλάβεις. Μπορεῖ τὰ χρόνιά μου νὰ πέρασαν. Μπορεῖ ρυτίδες νὰ χάραξαν τὸ πρόσωπό μου... Όμως οὔτε ἡ καρδιά μου ἔχασε τὴν τρυφερότητά της, οὔτε τὰ μάτια μου τὴν ἀγάπη ποὺ σὲ κοιτοῦσαν. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἤμουν δίπλα σου καὶ μὲ ἀνείπωτη λαχτάρα
περίμενα τὸν ἐρχομό σου....!!!
Κι ὅταν τὸ θαῦμα ἔγινε, ἀπὸ τὴν εὐτυχία μου ἄνοιξαν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἡ χαρά μου ἦταν ἀπερίγραπτη!!! Στὰ χρόνια ποὺ πέρασαν, ἤμουν δίπλα σου μὲ τὴν ἀγάπη πού σου ἄξιζε καὶ τὴν τρυφερότητα ποὺ χρειαζόσουν... Ὅμως ὁ χρόνος εἶναι ἀδυσώπητος καὶ οἱ ἀλλαγὲς ἐπάνω μας εἶναι ὁρατές..
Γι' αὐτὸ ἂν κάποια φορᾶ λερωθῶ τὴν ὥρα ποὺ τρώω ἢ ἐὰν δυσκολεύομαι νὰ ντυθῶ, δεῖξε κατανόηση. Θυμήσου μὲ πόση ὑπομονὴ ξόδευα ὧρες ἀτέλειωτες νὰ σὲ βοηθῶ! Ὅταν μιλᾶμε ἐὰν ἐπαναλαμβάνω τὰ ἴδια πράγματα μὴ....
μὲ παρεξηγεῖς Ἄκουσε μέ: Ὅταν ἤσουν μικρὸ παιδί, ἔπρεπε νὰ σοὺ λέω πολλὲς φορὲς τὴν ἴδια ἱστορία μέχρι νὰ σὲ πάρει ὁ ὕπνος..!! Ὅταν δὲ θέλω νὰ κάνω ντοὺς μὴ θυμώνεις, θυμήσου τὶς χιλιάδες δικαιολογίες ποὺ ἔβρισκες προκειμένου νὰ μὲ πείσεις νὰ μὴ σὲ λούσω. Ὅταν διαπιστώνεις τὴν ἄγνοιά μου πάνω στὴ νέα τεχνολογία δῶσε μου τὸν ἀπαραίτητο χρόνο νὰ προσαρμοστῶ καὶ μὴ μὲ κοιτᾶς μὲ περιπαιχτικὸ βλέμμα! Ὅταν συζητᾶμε καὶ ξεχνάω κάτι,δῶσε μου χρόνο νὰ τὸ θυμηθῶ... Καὶ ἂν δὲν μπορῶ μὴν ἐκνευρίζεσαι...
Τὸ πιὸ σημαντικὸ εἶναι ἡ ἴδια ἡ συζήτηση! Σὲ δίδαξα τόσα πολλὰ πράγματα: νὰ ντύνεσαι σωστά..Νὰ τρῶς σωστά... Νὰ ἀντιμετωπίζεις τὴ ζωὴ μὲ θάρρος... Ὅταν δὲ θέλω νὰ φάω μὴ μὲ πιέζεις ξέρω καλὰ πότε πρέπει καὶ πότε ὄχι..!! Καὶ ὅταν τὰ κουρασμένα πόδια μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ περπατῶ. Μὴ στανεχωριέσαι, φυσικὸ εἶναι!!
Ἐσὺ δῶσε μου τὸ χέρι σου νὰ κρατηθῶ, τὸ ἴδιο ἔκανα κι ἐγὼ ὅταν ἔκανες τὰ πρῶτα σου βήματα... Τὸ ξέρω ἡ ἡλικία μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ εἶμαι τόσο δραστήριος ὅσο θὰ ἤθελα. Ὡστόσο τὰ καταφέρνω νὰ ἐπιβιώνω. Κάποια μέρα θὰ καταλάβεις τί ἐννοῶ...
Κάποια μέρα θὰ καταλάβεις, ὅτι παρὰ τὰ λάθη μου, πάντα ἤθελα τὸ καλύτερο γιὰ σένα... Καὶ προσπάθησα μὲ ὅλες μου τὶς δυνάμεις νὰ ἑτοιμάσω τὸ δρόμο σου..!! Δὲν πρέπει νὰ αἰσθάνεσαι λυπημένο,ἐπειδὴ εἶσαι ἀναγκασμένο νὰ μὲ βλέπεις δίπλα σου...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!!!
Ἡ σοφία μου καὶ ἡ πείρα μου σοὺ εἶναι ἀπαραίτητη!!
Δῶσε μου τὸ χέρι σου...καὶ βοήθησε μὲ νὰ τελειώσω τὸ δρόμο μου μὲ ΥΠΟΜΟΝΗ -ΑΓΑΠΗ καὶ ΕΙΡΗΝΗ..!! κι ἐγὼ θὰ σοὺ τὸ ξεπληρώσω μὲ ἕνα χαμόγελο καὶ μὲ τὴν ἀπέραντη ἀγάπη ποὺ ἔχω μέσα μου γιὰ σένα...!!
Τὸ πιὸ σημαντικὸ εἶναι ἡ ἴδια ἡ συζήτηση! Σὲ δίδαξα τόσα πολλὰ πράγματα: νὰ ντύνεσαι σωστά..Νὰ τρῶς σωστά... Νὰ ἀντιμετωπίζεις τὴ ζωὴ μὲ θάρρος... Ὅταν δὲ θέλω νὰ φάω μὴ μὲ πιέζεις ξέρω καλὰ πότε πρέπει καὶ πότε ὄχι..!! Καὶ ὅταν τὰ κουρασμένα πόδια μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ περπατῶ. Μὴ στανεχωριέσαι, φυσικὸ εἶναι!!
Ἐσὺ δῶσε μου τὸ χέρι σου νὰ κρατηθῶ, τὸ ἴδιο ἔκανα κι ἐγὼ ὅταν ἔκανες τὰ πρῶτα σου βήματα... Τὸ ξέρω ἡ ἡλικία μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ εἶμαι τόσο δραστήριος ὅσο θὰ ἤθελα. Ὡστόσο τὰ καταφέρνω νὰ ἐπιβιώνω. Κάποια μέρα θὰ καταλάβεις τί ἐννοῶ...
Κάποια μέρα θὰ καταλάβεις, ὅτι παρὰ τὰ λάθη μου, πάντα ἤθελα τὸ καλύτερο γιὰ σένα... Καὶ προσπάθησα μὲ ὅλες μου τὶς δυνάμεις νὰ ἑτοιμάσω τὸ δρόμο σου..!! Δὲν πρέπει νὰ αἰσθάνεσαι λυπημένο,ἐπειδὴ εἶσαι ἀναγκασμένο νὰ μὲ βλέπεις δίπλα σου...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!!!
Ἡ σοφία μου καὶ ἡ πείρα μου σοὺ εἶναι ἀπαραίτητη!!
Δῶσε μου τὸ χέρι σου...καὶ βοήθησε μὲ νὰ τελειώσω τὸ δρόμο μου μὲ ΥΠΟΜΟΝΗ -ΑΓΑΠΗ καὶ ΕΙΡΗΝΗ..!! κι ἐγὼ θὰ σοὺ τὸ ξεπληρώσω μὲ ἕνα χαμόγελο καὶ μὲ τὴν ἀπέραντη ἀγάπη ποὺ ἔχω μέσα μου γιὰ σένα...!!
