Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Η Εορτή του Ευαγγελισμού (Μέρος Β)

Γ. Ν. Φίλιας


Από Οι Θεομητορικές Εορτές στη Λατρεία της Εκκλησίας,
Εκδ. ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα 2002



2. Οι περί της εορτής μαρτυρίες εκ των πανηγυρικών ή εγκωμιαστικών Όμιλιών

(i) Το εορτολογικό περιεχόμενο του Ευαγγελισμού

Η βιβλική διήγηση περί του Ευαγγελισμού (Λκ. 1, 26-38) καταγράφει τα γεγονότα με την ακόλουθη σειρά: (α) Ο άγγελος Γαβριήλ εμφανίζεται στην Παρθένο Μαρία στον τόπο διαμονής της ως αρραβωνιασμένης με τον Ιωσήφ (στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας), κατά τον έκτο μήνα εγκυμοσύνης της Ελισάβετ, μητέρας του Προδρόμου, (β) Ο Γαβριήλ απευθύνει χαιρετισμό προς τη Θεοτόκο, η οποία ταράζεται και προσπαθεί να ερμηνεύσει την αιτία του χαιρετισμού, (γ) Ο Γαβριήλ αναγγέλλει τα της Γεννήσεως του Κυρίου, (δ) Στην αμφιβολία της Παρθένου περί των εξαγγελιών, ο Γαβριήλ επισημαίνει ότι η εξαγγελόμενη σύλληψη του Κυρίου θα πραγματοποιηθεί δια της επελεύσεως του Αγίου Πνεύματος. Πληροφορεί, επίσης, τη Θεοτόκο περί της εγκυμοσύνης της συγγενούς της Ελισάβετ, (ε) Η Θεοτόκος συγκατατίθεται στα εξαγγελόμενα.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Η Εορτή του Ευαγγελισμού (μέρος Α)

Γ. Ν. Φίλιας

Από Οι Θεομητορικές Εορτές στη Λατρεία της Εκκλησίας,
Εκδ. ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα 2002


1. Η δημιουργία της εορτής

Η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου είναι η μόνη θεομητορική, τα γεγονότα της οποίας μαρτυρούνται από βιβλικό κείμενο, το Λκ. A', 26-38(1), συγχρόνως δε από την απόκρυφη πηγή του Πρωτευαγγελίου του Ιακώβου(2). Δύο παραμέτρους της εορτής θα προσπαθήσουμε αρχικώς να διερευνήσουμε: την εποχή συστάσεώς της και την αιτία καθορισμού της στις 25 Μαρτίου.


Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

«Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν…»
            Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν. Μέ τόν Σταυρόν νά εὐλογοῦμεν καί τά Ἄχραντα Μυστήρια, μέ τόν Σταυρόν νά ἀνοίγωμεν καί τόν Παράδεισον, μέ τόν Σταυρόν νά κατακαίωμεν καί τούς δαίμονας. Πρῶτα ὅμως καί ἐμεῖς νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίες καί ἀμόλυντο. Καί τότε, ὡσάν κάνωμεν τόν σταυρόν, κατακαίεται ὁ διάβολος καί φεύγει. Εἰδέ καί εἴμασθε μεμολυσμένοι μέ ἁμαρτίες, δέν πιάνεται ὁ σταυρός ὁπού κάνομεν.

Ο εθνικός ύμνος που κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε


γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

Ο Τας Μέλας ή Μελάς (οι αμερικανοί παρατονίζουν τα ελληνικά επώνυμα) είναι ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος, ειδικός στα θέματα της καλαθοσφαίρισηςκαι του αμερικανικού πρωταθλήματος NBA. Παρουσιάζει μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του τη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή THE STARTERS, στην οποία αναλύονται οι αγώνες του ΝΒΑ λίγο πριν αρχίσουν. Προ ολίγων ημερών σχολίαζε ότι στον αγώνα Γκρίζζλις εναντίον Μπακς θα παίξουν τρεις παίκτες ελληνικής καταγωγής. Ο Κώστας Κουφός, ο Νικ Καλάθης και ο Γιάννης Αντετοκούμπο. Τόνισε ότι αυτή η σύμπτωση κάνει υπερήφανους όλους τους Έλληνες ανά τον κόσμο, φρόντισε να προβληθούν στην οθόνη οι φωτογραφίες των τριών παικτών μαζί με την ελληνική σημαία, ζήτησε από τον τηλεσκηνοθέτη να βάλει ως υπόκρουση τον ελληνικό Εθνικό Ύμνο και τραγούδησε στα ελληνικά τη δεύτερη στροφή. Όταν οι συμπαρουσιαστές πήγαν να τον διακόψουν τούς ζήτησε δυναμικά να σιωπήσουν και συνέχισε όρθιος να τραγουδά τον Ύμνο των προγόνων του έχοντας το δεξί χέρι στην καρδιά.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Αυτή ήταν η ελληνική υπερηφάνεια που έκανε την Ελλάδα ελεύθερη


Η Ελληνική κυβέρνηση, επί Όθωνα, συνέλαβε τον Νικηταρά, το  1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, με τη κατηγορία της «προδοσίας». 
Μετά από 1,5 χρόνο τον ελευθέρωσαν και κατάντησε ζητιάνος στα σοκάκια του Πειραιά.
Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε πόστα είχε ορίσει μια ορισμένη μέρα στον ήρωα επαίτη μια θέση μια μέρα της εβδομάδος κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε (!) να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Αυτή ήταν η ανταμοιβή του. 

Όταν αυτά έφτασαν στα αυτιά του πρέσβη της Μεγάλης Δύναμης ( Ρωσίας), αυτός στάλθηκε από την Ρωσική κυβέρνηση του, στο πόστο όπου επαιτούσε ο μεγάλος οπλαρχηγός.


Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

† Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου


Ομιλία στην Β' Στάση των Χαιρετισμών 
«Χαίρε, αυλή λογικών προβάτων»
Απόψε, αγαπητοί μου αδελφοί, λέγεται ό Ακάθιστος ύμνος, οι Χαιρετισμοί.
Τι είναι οι Χαιρετισμοί; Ένα τραγούδι. Υπάρχουν τραγούδια του σατανά,
 που εγκωμιάζουν το διάβολο και τους αισχρούς έρωτες και ακούγονται
σε διάφορα κέντρα ή μεταδίδονται από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.
Υπάρχουν όμως και τα τραγούδια του Θεού και της Εκκλησίας,
 που ψάλλονται στους ναούς από τους ψάλτες και τους Ιερείς μας.
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της Εκκλησίας μας είναι οι Χαιρετισμοί
 της Υπεραγίας Θεοτόκου ή όπως αλλιώς λέγεται ο Ακάθιστος Ύμνος.
 Αυτός ο ύμνος ψάλλετε παντού σε όλη τη γη όπου υπάρχουν ορθόδοξοι,
 από την Αυστραλία ως την Αμερική. Παντού Ψάλλονται οι Χαιρετισμοί
 και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…Η μεγάλη απόφαση που έλαβε ένας νέος άνθρωπος που χτυπήθηκε από την επάρατη νόσο!


Η παρακάτω ιστορία συνέβη εδώ και αρκετά χρόνια. Την ιστορία αυτή μού τη διηγήθηκε  εφημέριος του ναού του Αγίου Βασιλείου στο Πειραιά στην οδό Σαχτούρη. Παραθέτω την ιστορία αυτή όπως μου τη διηγήθηκε όπως την έζησε ο ίδιος:
Ένα πρωί μετά τη θεία Λειτουργία πήγα στο Γραφείο του Ναού. Εκεί ήρθε να με δει ένας κύριος περίπου 50 ετών. Δεν τον ήξερα. Ούτε και τον είχα ξαναδεί στην εκκλησία. Μού μίλησε για ένα άνθρωπο 42 ετών που νοσηλευόταν σε Πειραϊκό Νοσοκομείο. Είχε τη παλιό αρρώστια!

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

ΩΚΕΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ, ΚΥΜΑΤΑ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΝΟΥΝ


ΣΑΝΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ
 Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου 
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.77-79
Δυστυχώς, δεν είμεθα εκείνοι που έπρεπε να είμεθα. Το ξέρουμε όλοι πως πρέπει να είμεθα. Και επειδή δεν είμεθα, αναστενάζομε. Και ο θρήνος της ψυχής είναι, διότι λείπει η αγιότης. Δεν είμεθα άγιοι. Αυτή είναι η πίκρα της ψυχής. Δεν έχουμε την αγιότητα, αυτό το άγιον σήμερα λείπει. Είναι βαθιές οι ρίζες της αγιότητος.
Όχι ψευτοαγιωσύνη, αλλά ειλικρινή και άγια καρδιά να έχουμε. Και αν κάπου – κάπου πέφτουμε και πάλι να σηκωνόμεθα. Και εάν χιλιάκις, λέει ο Χρυσόστομος πέσεις, χιλιάκις να σηκωθείς. Ποτέ μην απελπιστείς. Η αγάπη του Χριστού είναι ωκεανός απέραντος και ανεξάντλητος. «Μέγας εί, Κύριε»!

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

ΙΩΑΝΝ0Υ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«Νηστεύεις; Ἀπόδειξέ μού το διά μέσου τῶν ἴδιων ἔργων. Ποιά ἔργα ἐννοεῖ; Ἄν δεῖς φτωχό, νά τόν ἐλεήσεις. Ἄν δεῖς ἐχθρό, νά συμφιλιωθεῖς μαζί του. Ἄν δεῖς μιά ὄμορφη γυναίκα, νά τήν ἀντιπαρέλθεις. Ἄς μή νηστεύει λοιπόν μόνο τό στόμα, ἀλλά καί τό μάτι καί ἡ ἀκοή, καί τά πόδια καί τά χέρια καί ὅλα τά μέλη τοῦ σώματός μας.

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Ας ἔρθει, λοιπόν, ἀνάμεσά μας ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ. Ἄς μᾶς διδάξει τόν τρόπο τὴς νηστείας. Ἄς τόν ἀκούσουμε πού λέει: 'Νηστεία καθαρή καί ἀμόλυντη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα εἶναι αὐτή: νά ἐπισκέπτεται κανείς ὀρφανά καί χῆρες στή θλίψη τους καί νά τηρεῖ τόν ἑαυτό του ἀμόλυντο ἀπό τόν κόσμο'. Πῶς ὅμως καί μέ ποιό τρόπο θά ἐπιτύχουμε αὐτά πού ἐλέχθησαν, εἶναι εὔκολο νά ἀνεύρουμε. Διότι ἀρκεῖ, νομίζω, γι᾿ αὐτούς πού σκέπτονται σωστά καί αὐτός ὁ φυσικός νόμος, πού ἀφ᾿ ἑνός μᾶς διδάσκει νά μισοῦμε ὅσα φαίνεται νά εἶναι ἀντίθετα στίς θεῖες ἐντολές καί ἀφ᾿ ἑτέρου μᾶς παρακινεῖ νά κρατοῦμε μέσα μας τό θέλημα τοῦ Νομοθέτου.

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται

Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα, οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄῤῥηκτον κατέχοντες τὴν Πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην, ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν. Ὁ ποιῶν ταῦτα, τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον, παρὰ τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως.

Έντιμη νηστεία δεν είναι εκείνη που αποφεύγει μόνο τις τροφές, μα εκείνη που φυγαδεύει και τις αμαρτίες.

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Κυριακή της Τυρινής

Πορεία προς τον ουρανό
Ευαγγέλιο Κυριακής: Ματθ. στ’ 14-21
Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
Ὃταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.
Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διαρύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.