Ο Άγιος Σάββας γεννήθηκε το
439. Καταγόταν από την κωμόπολη Μουταλάσκη της Καππαδοκίας και ήταν γιός
ευσεβών γονέων του Ιωάννη και της Σοφίας.
Από τη νεαρή του ηλικία είχε έφεση προς την
ησυχαστική ζωή και έτσι από μικρό παιδί εισήλθε στο Μοναστήρι των Φλαβιανών.
Εκεί παρέμεινε μέχρι την ηλικία των δεκαέξι χρονών και ακολούθως θέλησε να
αγωνιστεί κοντά στο Μέγα Ευθύμιο, ο οποίος, όμως, τον συμβούλευσε να πάει
στην Ιερά Μονή του αγίου Θεοκτίστου, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Ο
άγιος Σάββας υπάκουσε τον Μέγα Ευθύμιο και πήγε στην Ιερά Μονή του Θεοκτίστου,
όπου έζησε εργαζόμενος τις εντολές του Κυρίου.
Η έντονη ασκητική ζωή και οι
αγιοπνευματικές αρετές, που κοσμούσαν το μέγεθος της προσωπικότητάς του,
προκαλούσαν το θαυμασμό του Μεγάλου Ευθυμίου σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτός ο
μεγάλος ασκητής να αποκαλεί τον άγιο Σάββα παιδαριογέροντα.
Με την πάροδο του χρόνου, ο ευσεβής πόθος του
Αγίου Σάββα να ασκητέψει κοντά στον Μέγα Ευθύμιο πραγματοποιήθηκε. Οι δύο αυτοί
ασκητές έφευγαν τις περιόδους των νηστειών προς τις ερήμους, για περισσότερη
προσευχή και αγώνα.
Ο Άγιος Σάββας έκτισε την περίφημη Λαύρα, όπου
προσείλκυσε πολλούς μοναχούς.
Εκοιμήθη την 5η Δεκεμβρίου του 532, ημέρα
κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του.
