Ρωτά ο
δάσκαλος, στο μάθημα των θρησκευτικών τα παιδιά μέσα στην τάξη τί είναι ενορία…
καμμία απόκριση, δεν ήξερε κανένα. Μέσα στο βιβλίο η λέξη ενορία αναφέρεται
αόριστα σαν ένα σύνολο ανθρώπων που εκκλησιάζονται στον ίδιο ναό (ενορία:
Το σύνολο των πιστών (κατοίκων) της περιοχής που παίρνει συχνά το όνομά της από
το ναό που βρίσκεται σ´ αυτήν).
Εκεί μια
μαθήτρια σηκώνει επίμονα το χέρι,
- Να πώ τί
είναι ενορία;
- Να πείς
λέγει ο δάσκαλος.
- Ενορία
είναι να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στην ίδια εκκλησία, να σβήνουμε τα
κεράκια μαζί με τη Μαρία και να σκουπίζουμε τις εικόνες, να
κοινωνούμε τον Χριστό όλα μαζί τα παιδιά και οι γονείς που
είμαστε όλοι μαζί απο παλιά, να πηγαίνουμε μετάόλοι μαζί να
τρώμε πρωϊνό και να παίζουμε, να πηγαίνουμε κατηχητικό όλοι μαζί,
να κάνουμε γιορτές και να μαγειρεύουμε και μετά να τα τρώμε όλοι μαζί,
όλα αυτά μαζί με τον παππούλη που όλοι τον αγαπάμε και τον
ακούμε.
Σιγή μέσα
στην τάξη… ένα παιδάκι σηκώνει το χέρι και λέει:
- Εγώ ποτέ
δεν το έχω δεί αυτό, πού γίνεται;
Δεν το είδε
ποτέ γιατί οι γονείς του μείναν μόνοι, απομονώθηκαν και άφησαν μόνο και το
παιδί τους.
Κρίμα είναι
να στερείς απο τα παιδιά σου το όλοι μαζί, την εκκλησία, την
ενορία, τον ίδιο τον Χριστό.
Ευχή, ο κάθε
ένας να αποτελέσει αφύπνιση για τον διπλανό του και όλοι μαζί να
προχωρούμε στο δρόμο του Θεού.
