Χρόνος και Εκκλησία

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Η έλευση του Χριστού έφερε στον κόσμο τη βασιλεία του Θεού. Και ο χώρος, όπου φανερώνεται η βασιλεία του Θεού, είναι η Εκκλησία. Αυτή διατηρεί την αιωνιότητα μέσα στην Ιστορία και προσφέρει στην Ιστορία την προοπτική της αιωνιότητας. Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, που υπερβάλλει το χώρο και το χρόνο, συνάπτοντας τους ανθρώπους σε μια υπερχρονική και υπερβατική κοινωνία, όπου τα πάντα είναι παρόντα εν Αγίω Πνεύματι. Στην Εκκλησία σώζεται ο χρόνος και ο κόσμος ολόκληρος. ‘Ο,τι πρόσφερε ο Θεός στον κόσμο, υπάρχει μέσα στην Εκκλησία και μετά δίδεται στον άνθρωπο για τη σωτηρία και ανακαίνισή του.

ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

    Η παράδοση συνεχίστηκε… έτσι και φέτος για ακόμη μια χρονιά οι νέοι και οι νέες της ενορίας μας ανήμερα τα Χριστούγεννα συναντήθηκαν έξω από το Πνευματικό μας Κέντρο, στις 4 το πρωί για να γυρίσουν τους δρόμους της ενορίας τραγουδώντας κάλαντα και χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ξυπνώντας έτσι τους ενορίτες μας για την πρωινή χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, μετά το τέλος της οποίας ξανατραγούδησαν τα παραδοσιακά κάλαντα για όλους τους εκκλησιαζόμενους έξω στο προαύλιο χώρο του Ναού.

Άντε παιδιά χρόνια Πολλά και του Χρόνου!!!

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΑΣ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου ε.ε. στις 6 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό κέντρο του Ναού μας η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της ενορίας μας.

Ὁ Χριστὸς ὡς ἄνθρωπος

Ἐπίσκοπος Κάλλιστος Γουέαρ

Ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲν µποροῦσε νὰ ἔρθει στὸ Θεό, ὁ Θεὸς ἦρθε στὸν ἄνθρωπο, ταυτίζοντας τὸν ἑαυτό του µὲ τὸν ἄνθρωπο µὲ τὸν πιὸ ἄµεσο τρόπο. Ὁ αἰώνιος Λόγος καὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔγινε ἀληθινὸς ἄνθρωπος, ἕνας ἀπὸ ἐµᾶς. Συµµετέχει ἀπόλυτα στὸ κάθε τί ποὺ µᾶς ἀποτελεῖ κι ἔτσι µᾶς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ συµµετέχουµε σ’ αὐτὰ ποὺ τὸν ἀποτελοῦν, στὴ θεϊκή του ζωὴ καὶ στὴ δόξα του. Ἔγινε ὅ,τι εἴµαστε γιὰ νὰ µᾶς κάνει ὅ,τι εἶναι αὐτός.

ΓΕΝΝΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

Μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας πολλοί ήταν εκείνοι που ύψωσαν τον εαυτός τους στην θέση του Θεού η του απεσταλμένου του. Ηγέτες από  διάφορες θρησκείες του κόσμου, όπως ο "προφητης" μωαμεθ (Ισλάμ), ο Σιντάρτα Γκαουτάμα (Βουδισμός) απλά γεννήθηκαν σε μια χρονική ιστορική στιγμή χωρίς κανείς να προσμένει αυτούς ή το έργο τους από το οποίο γεννήθηκαν οι θρησκείεσ που δημιούργησαν. Αντιθέτως ο Ιησούς Χριστός εκπλήρωσε με την γέννηση και το έργο του εκατοντάδες προφητείες της αρχαιότητας που έγιναν από διαφορετικούς ανθρώπους οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές χρονολογίες, πολιτισμούς και συνθήκες. Σε αυτή την ενότητα θα εξετάσουμε τέσσερις προφητείες που αφορούν τα Χριστούγεννα.

Ομιλία Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, εις την Κυριακήν των Προπατόρων.

  

Όταν ο μονογενής Υιός του Θεού εσαρκώθη προς χάριν μας από την Παρθένον, δια της μετά σαρκός πολιτείας του, ετελειοποίησε τον νόμον, ο οποίος είχε δοθή δια του Μωυσέως.
Τον ολοκλήρωσε δίδοντας τον νόμο της χάριτος, και μεταποίησε έτσι τον παλαιόν εκείνο νόμο στην ιδική μας Εκκλησία. Εκβάλλεται τότε το γένος των Εβραίων από την ιεράν Εκκλησία, και αντί αυτών εισαγόμεθα εμείς, οι οποίοι έχουμε εκλεγεί από τα έθνη.
Και μας συνήνωσε ο Κύριος με τον εαυτόν του και με τον Πατέρα, μας παραλαμβάνει δηλαδή ως γνησίους νέους και αδελφούς, ακόμη δε, ω της ανεκφράστου φιλανθρωπίας, και γονείς ιδικούς του. Πράγματι, λέγει «ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, ούτος και αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί».

Κυριακή ΙΑ’ Λουκά – Η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ιδ΄ 16-24

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. 21 καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. 23 καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.

Το ουράνιο πανηγύρι

Το ιστορικό Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πειραιά

Το 1735 ιδρύθηκε το Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα, εκεί ακριβώς που είναι η σημερινή ομώνυμη εκκλησία, πάνω σχεδόν στα ερείπια του αρχαίου ναού της Αφροδίτης.
Το μοναστήρι αυτό ήταν οχυρωμένο με γερούς τοίχους, απόρθητες επάλξεις και αρκετές πολεμίστρες.

Η είσοδός του ήταν θολωτή, με διπλές και γερές πόρτες, το δε διάκενο που μεσολαβούσε ανάμεσα στις δύο, ήταν αδιάβατο για τους ξένους, γιατί στο κέντρο του θόλου υπήρχε μια τρύπα απ όπου οι καλόγεροι του Μοναστηρίου, ζεματούσαν με βραστό λάδι και καυτό μολύβι, αυτούς που θα προσπαθούσαν να μπουν με τη βία στη Μονή.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Δέν  ἔλαβες  ἐντολή  νά  κατηγορεῖς  τόν  τεμπέλη,  οὔτε  νά  ἐλέγχεις  τήν  κακία,  οὔτε νά  ὀνειδίζεις  τήν  ὀκνηρία,  ἀλλά  νά  ἀνακουφίζεις  τήν  πτωχεία,  νά  ἰατρεύεις  τήν  συμφορά,  νά  ἁπλώνεις  τό  χέρι  σου  καί  νά  σηκώνεις  ἐκείνους  πού  ἔχουν  πέσει. Ἅγιος  Ἰωάννης   ὁ  Χρυσόστομος

Η Σύλληψις της αγίας Άννης, μητρός της Υπεραγίας Θεοτόκου

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δορμπαράκη

«Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, θέλοντας να ετοιμάσει για τον Εαυτό Του έμψυχο και άγιο οίκο για κατοικία Του, απέστειλε τον άγγελο Αυτού προς τους Δικαίους Ιωακείμ και Άννα (από τους οποίους θέλησε να προέλθει η κατά σάρκα μητέρα Του) και προμήνυσε τη σύλληψη της άγονης και στείρας Άννας, για να καταστήσει βέβαιη τη γέννηση της Παρθένου. Γι’  αυτό και συνελήφθη η αγία Παρθένος Μαρία και γεννήθηκε, όχι όπως μερικοί λένε, επτά μηνών ή χωρίς άνδρα, αλλά γεννήθηκε σε εννέα τέλειους μήνες, όπως και από υπόσχεση μεν Θεού, από συνάφεια όμως και σπορά άνδρα. Διότι μόνος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την αγία Παρθένο Μαρία απορρήτως και ανερμηνεύτως, καθώς γνωρίζει μόνος Εκείνος, χωρίς των θελημάτων της σαρκός, και ενώ είναι τέλειος Θεός προσέλαβε όλη την τελειότητα της κατά σάρκα οικονομίας Του, όπως δημιούργησε και έπλασε τη φύση των ανθρώπων από την αρχή.

Κυριακή Ι' Λουκά

 

(κεφ. 13, 10-17)

   Η διήγηση της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής μας περιγράφει τη θεραπεία της συγκύπτουσας, μιας γυναίκας που λόγω της ασθένειάς της ήταν κυρτωμένη και ταλαιπωρούνταν επί δεκαοκτώ έτη. Όταν την είδε ο Χριστός, ένα Σάββατο που δίδασκε στη Συναγωγή, την σπλαγχνίστηκε, μας λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς, και με ένα Του λόγο, χωρίς αυτή να το ζητήσει, τη θεράπευσε. Ωστόσο το θαύμα αυτό αντί να κάνει τους σκληρόκαρδους φαρισαίους να θαυμάσουν μαζί με όλο το λαό τα μεγαλεία του Θεού, κίνησε την αγανάκτηση του αρχισυνάγωγου, που τους κάλεσε να προσέρχονται τις άλλες μέρες για να θεραπεύονται, και να μη “καταλύουν” την αργία του Σαββάτου. “Υποκριτές”, απαντά ο Ιησούς, “ο καθένας δεν λύνει το Σάββατο το βόδι του ή το γαϊδουράκι του για να πάει να το ποτίσει; και αυτή η γυναίκα, που δεν είναι ζωντανό αλλά παιδί του Αβραάμ, δεν έπρεπε λοιπόν να λυθεί από τα δεσμά που επί δεκαοχτώ χρόνια την είχε δέσει ο διάβολος, επειδή σήμερα είναι Σάββατο;”

Μνήμη Ἁγίου Νικολάου!

 Ὁ Ἅγιος τῶν φτωχῶν, τῶν αἰχμαλώτων, τῶν ναυτικῶν καὶ ὁ θαυμαστὸς προστάτης τοῦ Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ!

Ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀγαπημένους Ἁγίους του θαλασσινοῦ λαοῦ μας, εἶναι ὁ Ἅγιος Νικόλαος! Ποιὸς ἄλλωστε ναυτικὸς δὲν ἔχει νὰ διηγηθεῖ ἕνα θαῦμα του; Ποιὸ νησὶ δὲν ἔχει νὰ ἱστορήσει μία παρέμβασή του; Ποιὰ θάλασσα δὲν ἔχει μία Ἐκκλησία του; Ποιὸ λιμανάκι δὲν ἔχει ἕνα ξωκλήσι του; Καὶ ποιὸ σκαρὶ δὲν ἔχει μίαν εἰκόνα του; Καὶ πράγματι, στὰ περισσότερα ἑλληνικὰ σπίτια, πλάι στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Θεοτόκου, ὑπάρχει μέχρι σήμερα ἡ εἰκόνα τοῦ μεγάλου καὶ θαυματουργοῦ Ἁγίου Νικολάου, ὅπου καίει τὸ ταπεινό, μὰ οὐρανοφόρο καντηλάκι, ποὺ ὅσο πιὸ ταπεινὸ καὶ ἀγαθὸ εἶναι, τόσο πιὸ πολὺ φεγγοβολάει στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ! Ἀλλὰ καὶ πράγματι ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἐπισκέπτεται - ὅπως καὶ ἄλλοι Ἅγιοι - ἀοράτως τοὺς καλοὺς καὶ πιστοὺς Χριστιανούς, τὰ σπιτικὰ  καὶ τὰ παιδιά τους καὶ δὲ σταματᾶ νὰ θαυματουργεῖ μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τοὺς βοηθᾶ!

Ο Άγιος Σάββας

Ο Άγιος Σάββας γεννήθηκε το 439. Καταγόταν από την κωμόπολη Μουταλάσκη της Καππαδοκίας και ήταν γιός ευσεβών γονέων του Ιωάννη και της Σοφίας.

Από τη νεαρή του ηλικία είχε έφεση προς την ησυχαστική ζωή και έτσι από μικρό παιδί εισήλθε στο Μοναστήρι των Φλαβιανών. Εκεί παρέμεινε μέχρι την ηλικία των δεκαέξι χρονών και ακολούθως θέλησε να αγωνιστεί κοντά στο Μέγα Ευθύμιο, ο οποίος, όμως, τον συμβούλευσε να πάει στην Ιερά Μονή του αγίου Θεοκτίστου, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Ο άγιος Σάββας υπάκουσε τον Μέγα Ευθύμιο και πήγε στην Ιερά Μονή του Θεοκτίστου, όπου έζησε εργαζόμενος τις εντολές του Κυρίου.

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η ζωή του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού υπήρξε ζωή συνεχών αγώνων. Αγωνίστηκε εναντίον της νέας αιρέσεως των εικονομάχων γιατί έζησε κατά τον 8ον αιώνα που η εικονομαχία συγκλόνιζε τα θεμέλια της Εκκλησίας. Εναντίον της υπερηφάνειας και της υψηλοφροσύνης, γιατί ήταν κάτοχος όλης της επιστημονικής γνώσεως της εποχής του, όπως φαίνεται και από έργα του που μας άφησε.

Εναντίον της αγάπης του πλούτου και της ανθρώπινης δόξας, γιατί και θέση επίζηλη κατείχε, αλλά και πλούτη είχε άφθονα.
Παρ' όλα αυτά, επειδή αγάπησε τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε τα πάντα στον κόσμο αυτό και έγινε υποτακτικός σ' εάν αυστηρό γέροντα. Και στη ζωή της υποταγής όμως έδειξε ότι είχε πάρει απόφαση να πεθάνει για την αγάπη του Χριστού ο παλαιός άνθρωπος μέσα και να γεννηθεί ο νέος, ο κατά Χριστόν πλασθείς.

Ὁ συμβολισμός τοῦ κεριοῦ στήν Ἐκκλησία

Γιατί ἀνάβουμε κεριά στήν Ἐκκλησία;  Ἀλήθεια˙ Γιατί ἀνάβουμε κεριά στήν Ἐκκλησία; Πολλοί χριστιανοί μας δέν εἶναι σέ θέση νά δώσουν ἀπάντηση στό ἐρώτημα αὐτό. Ἀνάβουν βέβαια κερί, άλλά δέν γνωρίζουνε τό συμβολισμό του.  Ἐπί πλέον μερικοί δίδουν αὐθαίρετες ἐξηγήσεις ὅπως π.χ.  ὅτι ἀνάβουν κερί τάχα γιά νά ἐνισχύσουν οἰκονομικά τήν Ἐκκλησία τους. Σάν ορθόδοξοι πού εἴμαστε θά πρέπει νά γνωρίζουμε τούς συμβολισμούς κάθε λειτουργικῆς πράξεως, ὥστε νά λατρεύουμε τό Θεό μας « ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ ».

Να κάνεις καλό στον εχθρό σου, αυτό είναι καλή πράξη!

Μια παλαιά ιστορία λέγει τα εξής.

Ένας πατέρας, όταν γέρασε, διένειμε την περιουσία του στα παιδιά. Κράτησε ένα πολύτιμο δαχτυλίδι με ένα τεράστιο διαμάντι.

- Αυτό, τους είπε, θα το δώσω σ’ εκείνον που έχει κάμει την πιο καλή πράξη.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ...

      Οι ιερείς και τα στελέχη του νεανικού έργου της ενορίας μας σας προσκαλούν αυτήν την Κυριακή και ώρα 18:00 στην καθιερωμένη μηνιαία εκδήλωση μας . Ελάτε να παρακολουθήσετε ένα οπτικοακουστικό αφιέρωμα στον βίο και το έργο του Αγίου Νικολάου επισκόπου Μύρων Λυκίας καθώς επίσης ένα ιστορικό μνημόσυνο στον μεγάλο Έλληνα Πόντιο Εθνομάρτυρα Νικόλαο Καπετανίδη. Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν τα χορευτικά συγκροτήματα της ενορίας μας με χορούς από την ευρύτερη περιοχή της Καππαδοκίας.

Η είσοδος είναι ελεύθερη και στο τέλος θα διανεμηθεί αναμνηστικό της εκδήλωσης.   

Κυριακή ΙΓ’ Λουκά

 – Ο πλούσιος νέος

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ιη΄ 18-27

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. 20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ  Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ  Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26 εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.

Ο πλούσιος νέος

Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ

Μια φορά πήγε ένας άντρας στο κουρείο για το καθιερωμένο κούρεμα και ξύρισμα.
Καθώς ο κουρέας άρχισε να δουλεύει, άρχισαν να συζητάνε. Μίλησαν για τόσα πολλά πράγματα και πάρα πολλά θέματα όταν τελικά άγγιξαν το θέμα της θρησκείας και του Θεού.
Ο κουρέας αμέσως αναφώνησε: «Δεν πιστεύω ότι ο Θεός υπάρχει».

Ο Φώτης του αθέατου δρόμου.

Ξεφύτρωσε στους δρόμους της πόλης μας ξαφνικά και σχεδόν από το πουθενά, στην δεκαετία του'80. Ένας λεπτός, ψηλός άντρας απροσδιορίστου ηλικίας, (πριν λίγο καιρό έμαθα ότι είναι στα 82 του πλέον αλλά καθόλου δεν του φαίνεται) που φορούσε, χειμώνα - καλοκαίρι, το ίδιο χακί μπουφάν, έμοιαζε βρώμικος και είχε μακριά μαλλιά.
Κυκλοφορούσε στο κέντρο της πόλης, μοίραζε λουλούδια στις γυναίκες (και μοιράζει ακόμη), έλεγε διάφορα ακατανόητα και κάποιες φορές μιλούσε για αγάπη και για Θεό.
Δεν ήξερε κανείς να πει από πού κρατούσε η σκούφια του.
Τότε ήμουν στα ντουζένια της δημοσιογραφικής μου πορείας και είχα το περιοδικό "Ώρες".
Έστειλα -θυμάμαι- έναν συνάδελφο να του πάρει συνέντευξη και βγήκε ένα πολύ όμορφο κομμάτι, όπου όμως ο Φώτης, παρεκτός των φιλοσοφημένων θέσεών του, που βασίζονταν στο "αγαπάτε αλλήλους", δεν μας είχε διαφωτίσει σχετικά με την καταγωγή του. Ωστόσο το περιοδικό είχε μόλις κερδίσει έναν ιδιότυπο διαφημιστή, καθώς αυτός ο παράξενος άνθρωπος φώναζε στους δρόμους "Ώρες....να διαβάζετε τις Ώρες, φιλάκια στις Ώρες".

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΑΓ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Τήν  Τρίτη  26  Νοεμβρίου ἡ  Ὀρθόδοξος  Ἐκκλησία  τιμᾶ  τήν  μνήμη τοῦ  Ὁσίου  καί  Θεοφόρου  πατρός  Στυλιανοῦ   τοῦ  Παφλαγόνος   «Προστάτου   Παίδων   καί   Νηπίων».

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΣ

 

῾Υπάρχει ἡ πεποίθηση ὅτι οἱ ῞Ελληνες δέν τά πᾶμε πολύ καλά μέ τά βιβλία. Μολονότι ὁρισμένες στατιστικές δείχνουν τά τελευταῖα χρόνια ὅτι ὅλο καί περισσότεροι ἀγοράζουν βιβλία, ὅμως οἱ ἴδιες διαπιστώνουν ὅτι λίγοι τελικῶς τά παίρνουν γιά νά τά διαβάσουν. Προτιμοῦν οἱ  πολλοί νά τά ἔχουν στίς βιβλιοθῆκες τους, ἴσα γιά νά γεμίζουν τίς προθῆκες ὡς κόσμημα καί συμπλήρωμα τῶν μπιμπελό. ῾Οπότε τό πρόβλημα κυρίως γιά τόν τόπο μας στό προκείμενο θέμα εἶναι πῶς θά ἀρχίσουμε νά διαβάζουμε τά βιβλία πού ἤδη ἔχουμε ἀγοράσει.

Κυριακή Θ’ Λουκά – Η παραβολή του άφρονος πλουσίου

 Λουκ. ιβ΄ 16-21

Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· 17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; 18 καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, 19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

H νηστεία των Χριστουγέννων

H δεύτερη πιο μακρά περίοδος νηστείας μετά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθοδόξου λαού μας και ως σαραντα(η)μερο. 

Περιλαμβάνει και αυτή σαράντα ημέρες, όμως δεν έχει την αυστηρότητα της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου. 

Η εορτή της κατα σάρκα γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη Δεσποτική εορτή του χριστιανικού εορτολογίου. Μέχρι τα μέσα του Δ' αιώνα η Εκκλησία της Ανατολής συνεόρταζε τη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού υπό το όνομα τα Επιφάνεια την ίδια ήμερα, στις 6 Ιανουαρίου. Τα Χριστούγεννα ως ξεχωριστή εορτή, εορταζομένη στις 25 Δεκεμβρίου εισήχθη στην Ανατολή από τη Δύση περί τα τέλη του Δ' αιώνα.

ΓΕΥΜΑ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο γεύμα προς τιμή των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα σχολεία της ενορίας μας.

Κάνε το Καλό …

Ο καθένας μας βοηθάει, όπως μπορεί.

Όλο και πιο πολλοί χτυπάνε την πόρτα σου για βοήθεια.

Με διάφορους τρόπους και διάφοροι άνθρωποι.

Δύσκολοι καιροί. Ο καθένας μας βοηθάει, όπως μπορεί.

Κι αυτοί που ζητάνε, είναι Πακιστανοί, Αιγύπτιοι, Έλληνες….

Και ζητάνε απ’ όλα. Ρούχα, φαγητό, λεφτάκια, δουλειά.

Κι έχουν ένα ύφος, όλο πόνο.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Αυτή την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου στις  17.30 θα τελεστεί στο Ναό μας, μετά τον Εσπερινό, Ιερά παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο .

ΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ.... (φωτογραφίες)

Την Κυριακή 10-11-13, πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας ολοήμερη εκδρομή με τα κατηχητικά σχολεία και τις ενοριακές μας συντροφιές. Περίπου 150 παιδιά και γονείς βρεθήκαμε στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στον Αυλώνα  όπου περάσαμε πραγματικά πολύ όμορφες και χαρούμενες στιγμές με πολύ παιχνίδι  και ενθουσιασμό! Τέλος μικροί και μεγάλοι  γυρίσαμε πίσω με γεμάτοι από μια τόσο όμορφη   και διασκεδαστική  εκδρομή δίνοντας πάλι «ραντεβού» για την επόμενη φορά.

Τι «λένε» τα e-mail για τα συναισθήματά μας

Τα e-mail δεν είναι απλά κείμενα χωρίς βάθος, αντιθέτως μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για το φύλο του αποστολέα τους, ακόμη και για τα συναισθήματά του ή τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του.

Ο Σαΐφ Μοχάμαντ και οι συνεργάτες του από το Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο του Καναδά χρησιμοποίησαν την ανάλυση συναισθημάτων για να φέρουν στο φως το τι ακριβώς κρύβεται πίσω από ένα φαινομενικά «ξύλινο» e-mail. «Ο συγκεκριμένος είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να εξαγάγουμε δεδομένα σχετικά με το συναισθηματικό περιεχόμενο τεράστιων ποσοτήτων κειμένου» ανέφερε ο δρ Μοχάμαντ και πρόσθεσε: «Εχουν υπάρξει πολλές μελέτες βασισμένες στα θετικά και στα αρνητικά συναισθήματα, ωστόσο με το πλήθος των διαθέσιμων στοιχείων είναι λογικό το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι μπορούμε να μάθουμε διερευνώντας όλα τα συναισθήματα ενός ατόμου».

Ο καλός Σαμαρείτης

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ι’ 25-37

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 26 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; 27 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· 28 εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. 29 ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν  Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; 30 ὑπολαβὼν δὲ ὁ  Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ  Ἱερουσαλὴμ εἰς  Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. 31 κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. 32 ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. 33 Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, 34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· 35 καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. 36 τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; 37 ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

Ἡ Ἁγια Θεοκτίστη

Σήμερα, 9 τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου, ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει καὶ τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη τῆς ἁγίας Θεοκτίτης τῆς Λεσβίας. Στὸ Συναξάριο δὲν φαίνεται πότε ἀκριβῶς ἔζησε ἡ Ἁγία, ἀλλ' αὐτὸ δὲν ἔχει σημασία, γιατί στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας δὲν ὑπάρχει χρόνος. Στὴν Ἐκκλησία ὅλα εἶναι παρόντα, καὶ τὰ πρόσωπα καὶ τὰ γεγονότα τῆς πίστεως. Κάθε φορὰ ποὺ ἑορτάζομε καὶ λειτουργοῦμε, ἡ ἑορτὴ αὐτὴ εἶναι μία παρουσία. Οἱ Ἅγιοι εἶναι ζωντανοὶ καὶ παρόντες στὴν ἑορτὴ καὶ τὰ γεγονότα ἀπὸ τότε ποὺ συνέβησαν συνεχίζονται τὰ ἴδια μέσα στὴν Ἐκκλησία μέχρι σήμερα. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπε πὼς ὁ Θεὸς δὲν εἶναι Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. Φαίνεται ὅμως, ἂν καὶ στὸ Συναξάριο δὲν γίνεται λόγος, ὅτι ἡ ἁγία Θεοκτίστη ἔζησε ἀπὸ τὸ 830 ἕως τὸ 872.